طعم اصیل غذا در کترینگ میرداماد

وقتی حرف از غذای ایرانی می شود کمتر کسی است که بگوید از این غذاها خوشش نیامده است. اکثر گردشگرانی که به ایران می آیند عاشق غذاهای ایرانی مانند کباب و قرمه سبزی می شوند. اما ایرانی هایی که قبل تر ها معمولا کمتر چنین حسی به غذاهای خارجی داشتند چرا امروزه به سمت غذاهای خارجی مانند پیتزا و لازنیا و غذاهای چینی و کشیده می شوند؟ به نظر شما علت این امر چیست؟ برای اینکه در مورد غذاهای ایرانی بیشتر بدانیم، با

تهیه غذا گاندی و این مقاله همراه باشید.
شاید یکی از اصلی ترین دلایل جوان ها برای روی آوردن به غذاهای خارجی و به خصوص فست فود ها که ضرر فراوانی برای آن ها دارد؛ تکراری بودن برنامه غذایی در خانه ها باشد. جوان ها سعی می کنند در ماه چند باری به کترینگ ها، رستوران ها و فست فود ها سر بزنند و از روی منو غذاهای خارجی را انتخاب کنند و یا از روی دستور العمل کتاب آشپزی این غذا ها را خود در خانه بپزند. اگر چه بعضی از این غذا ها واقعا خوشمزه است و همه را تحریک می کند گاهی به سراغشان بروند.

کترینگ مجالس تهران

غذا هایی مثل بیف استراگانوف روسی، غذاهای تند هندی و غذاهای لذیذ چینی از این جمله هستند. اما همه این ها باعث می شود که علاوه بر اینکه هزینه زیادی برایشان صرف می کنیم به میزان قوت و سلامت این غذا نیز مطمئن نباشیم و علاوه بر این ادویه های استفاده شده با این غذا ها با طبع ما ایرانی ها سازگار نباشد و به معده هایمان آسیب بزند. این غذا ها اگر چه جذاب هستند اما مضرات زیادی دارند که در زیر به برخی از آن ها اشاره خواهیم کرد.

  • قیمت بالا

یکی از مشکلات این نوع غذا ها گران بودن آن ها است، این گران بودن گاهی به خاطر مواد اولیه ی لازم برای تهیه این غذاها است که باید ازکشور مادر تهیه شود و گاهی هم به این خاطر است که معمولا رستوران هایی که نامو برند غیر ایرانی دارند؛ حق سرویس بیشتری از مشتری دریافت می کنند. چیدمان، اسم رستوران، احترام به مشتری و همگی باعث بالا رفتن این حق سرویس می شود.

  • استفاده از مواد بی کیفیت در غذا

یکی دیگر از مشکلات غذاهای فرنگی این است که در ایران با مواد غذایی بی کیفیت تهیه می شوند مثلا غذاهای ایتالیایی مانند پیتزا و لازانیا و دیگر غذاهایی که درآن ها از سوسیس و کالباس و یا انواع پنیر استفاده می شود، شما نمی توانید اطمینان حاصل کنید که ایا این سوسیس و کالباس و پنیر مرغوب هستند یا مطابق با همه شایعات در این زمینه درست شده اند.

در هر حال چیزی که مشخص است غذای ایرانی هم مانند بسیاری از رسم و رسومات دیگر کم کم در میان جوانان کمرنگ شده است و امروزه در میان جوانان بیشتر می توانید کسانی را پیدا کنید که عاشق فست فود هستند تا غذاهای اصیل ایرانی، شاید کمی تغییر در برنامه غذایی، درست کردن غذاهای خوش آب و رنگ ایرانی و استفاده از قوه خلاقیت در زمینه آشپزی فرزندان شما را به غذاهای خانگی باز گرداند. غذاهای ایرانی بسیار متنوع است و شما اگر سعی کنید از غذاهای تمامی قوم ها و شهر های ایران آگاه شوید دیگر غذای تکراری نخواهید پخت.

ویژگی های آشپزی ایرانی

آشپزی ایرانی، همانند فرش ایرانی، اساسا هنری است توده ای، که در خانه های مردم ساده یا حتی فقیر به دست زنان و دختران شهر و روستاهای این سرزمین پرورانده شده است. هر چند نمونه های فرد اعلای آن (باز مانند فرش) از خانه های اشراف و اعیان سر در آورد، و هر چند آشپزی حرفه ای کمابیش در انحصار مردان باشد. تفاوت عمده آشپزی حرفه ای در آشپزخانه صنعتی و آشپزی خانگی در حجم غذاست، نه در شیوه پخت و پز؛ آشپز حرفه ای همان آشپزی زنان خانه دار در مقیاس بزرگ تر و با تجهیزات بیشتر تقلید می کند و می کوشد به پای آن برسد.

تهیه غذا کیبو

از میان عوامل بیشماری که در تکوین و تکامل این هنر موثر بوده اند، از سه عامل عمده می توان نام برد : فرآوده های بومی، نوع سوخت، و نحوه زندگی مردم به طور کلی.فرآورده های سرزمین ایران متنوع و ممتاز است. از این جهت که در این سرزمین همه جور اقلیمی گرمسیر، سردسیر، بیابانی، دریایی، دشتی، کوهستانی پیدا می شود، ثانیا ایران بخشی از نوار حاصل خیزی که از دامنه های هیمالیا تا سواحل اروپایی دریای سیاه کشیده شده است و سرزمین های کشمیر، افغانستان و پاکستان و آسیای صغیر تا یونان و پاره ای از اروپای شرقی را در بر می گیرد. میوه و سبزی و تره باری که در این نوار از خاک ایران بدست می آید از لحاظ عطر و طعم در جهان بی مانند است. گوشت، شیر و کره و روغن این منطقه هم به همان دلایل بر نظایر خود در سایر جاها امتیاز دارد.

دم کشیدن و جا افتادن غذا

آشپزی ایرانی را از سایر شیوه های آشپزی ممتاز می کند. ملل دیگر، به هر دلیل و موجبی که باشد، بیشتر غذاهای خود را به سرعت آماده می کنند، و در بعضی موارد مثلا آشپزی چینی، بسیاری از مواد را فقط مختصری تفت می دهند، یا به اصطلاح می ترسانند، و بصورت نیم پز می خورند. در اروپا هم این رسومات چینی تا حدی رایج شده است. از آن جا که ذائقه ما ایرانی ها به غذای دم کشیده و جا افتاده عادت دارد، بسیاری از ما برای قبول این نوع غذاها آمادگی ندایم؛ ولی البته این امر چیزی جز عادت نیست و لذت بردن از هر نوع آشپزی را با اندکی کنج کاوی و تحمل می توان آموخت.

نکته ای که کترینگ ونک با یک نگاه کلی به آشپزی ایرانی انداخنه است ، روشن می شود، که هر کدام از غذاهای اصلی ایرانی الگویی است که بواسطه قرن ها تجربه بدست آمده است و می توان آن را با مواد گوناگون پر کرد. برای دیدن این حقیقت کافی است به انواع پلو و خورش و آبگوشت و اشکنه و کوکوی ایرانی نگاهی بیندازیم : در همه این موارد می توان گفت که امکان تنوع بی پایان است، در حالی که هویت غذا (چه آبگوشت باشد چه خورش) سر جای خود باقی می ماند. بنابر این خورش، آبگوشت یا اشکنه ی ایرانی یک خوراک معین نیست، بلکه یک الگویی است برای درست کردن غذاهای بیشماری که می تواند با هر فصل از سال یا هر منطقه ای از کشور، یا با ذوق و توانایی هر پزنده و خورنده ای جور در بیاید. این کیفیتی است که آشپزی ایرانی را بطور کلی از آشپزی سایر ملل ممتاز می کند.

مفهوم واژه کترینگ چیست؟


کترینگ چیست ؟ امروزه واژه کترینگ (catering) واژه چنان نا آشنایی برای ما نیست. تاریخچه کیترینگ به آغاز استفاده از هواپیماهای مسافربری بر میگردد. در کیترینگ هواپیمایی، مسافران با توجه به مسافت پرواز، کلاس پرواز و موارد دیگر مورد پذیرایی توسط مهمانداران هواپیمایی قرار می گیرند.
خود کلمه کیترینگ در زبان انگلیسی (Catering) به طور کلی معرف صنعت آماده سازی و تهیه و طبخ نوشیدنی و غذا در محلی مشخص و سرو غذا در محلی دیگر جهت پذیرایی می باشد، به عنوان مثال میتوان از کیترینگ هواپیمایی، کیترینگ قطار، کیترینگ بیمارستانی، کترینگ هتل ها و کترینگ کشتیرانی نام برد.
تلاش های مقدماتی در صنعت catering کیترینگ از دهه ۱۹۲۰ آغاز شده است که موضوع آن خوراکی های درون پروازی است، اما نخستین آشپزخانه ای که برای تهیه خوراکی های درون پروازی بوجود آمده است، در سال ۱۹۳۶ توسط خطوط هوایی امریکا ایجاد شده و محتویات آن بطور معمول شامل گوشت (اکثرا گوشت مرغ یا گوشت قرمز گاو و گوساله )، یک نوع سالاد یا سبزی، کمی نان و یک دسر شیرینی و شکلات بود.

آشپزخانه صنعتی تهیه غذای شرکت ها و سازمان ها

در برخی از کیترینگ های هواپیمایی مسئول تامین خوراکی ها معمولا یک غذای جانشین از قبیل غذای طبخ شده یا غذای ویژه دین کلیمی ها، مسلمانان و گیاهخواران نیز تهیه می کنند. البته این غذاها باید از قبل وبرخی اوقات هنگام خرید بلیط سفارش داده شوند.
کیترینگ به عنوان یک صنعت غذایی از حدود سال ۱۸۲۰ میلادی در امریکا، توسط امریکایی های افریقایی تبار رشد و نمو کرد و به عنوان صنعت سودآور غذایی توسعه پیدا کرد، پس از آن در حدود سالهای ۱۹۳۰ میلادی موسسات دولتی در اتحاد جماهیر شوروی با منوهای ساده شروع به توسعه موسسات دولتی پذیرایی به عنوان بخشی از سیاست های اشتراک منابع خود کردند، به تدریج با توسعه صنعت غذا، از حدود سال ۱۹۶۰ میلادی غذاخوردن در کیترینگ های دولتی و پذیرایی فراگیرتر شد.